بررسی تاثیر پوشش آلومینیومی برخوردگی آرماتور در بتن

دوام سازه های بتنی مسلح از موضوعات مهم و مورد توجه سازندگان بناهای صنعتی، شهری و ترابری می باشد که بخش وسیع این سازه ها در اثر خوردگی آرماتورها در بتن در معرض تخریب قرار می گیرند. فعالیتهای وسیعی در جلوگیری از این خوردگی صورت می گیرد که یکی از مهم ترین این فعالیتها، تحقیقات در زمینه بکارگیری پوشش ها می باشد. در تحقیق حاضر رفتار خوردگی پوشش های آلومینیومی (نفوذی و غوطه وری) و پوشش های گالوانیزه (آبکاری و غوطه وری) در محیط شبیه بتن و محیط واقعی بتن مورد توجه قرار گرفته است . روش های بکارگرفته شده برای ارزیابی نرخ خوردگی شامل روشهای الکتروشیمیایی اکستراپولاسیون تافل، اسپکتروسکوپی امپدانس ، پلاریزاسیون خطی و ثبت پتانسیل نیم سل خوردگی و متالوگرافی با میکروسکوپهای نوری و الکترونی (sem) می باشد. نتایج بدست آمده از این آزمایشها بیانگر مقاومت خوب پوشش های آلومینیومی در محیط بتن می باشد. مکانیزم حفاظتی این پوشش ها احتمالا می تواند مجموعه ای از سیستم حفاظت کاتدی در مراحل اولیه غوطه وری و رسوب ترکیبات آلومینایی در سطح پوشش و انسداد حفرات بتن در مراحل بعدی غوطه وری باشد. نتایج آزمایشهای انجام شده بر روی پوشش های گالوانیزه آبکاری و غوطه وری در محیط بتن حاکی از مقاومت بهتر پوشش گالوانیزه آبکاری نسبت به پوشش گالوانیزه غوطه وری می باشد که این مقاومت می تواند از وجو لایه های ضخیم تر روی (zn) در سطح پوشش گالوانیزه ناشی شود.